Het toekomstige verhaal van Flevoland

Donderdagavond 29 maart hebben bewoners van de Noordoostpolder hun verhalen gedeeld die een bijdrage leveren aan het toekomstige verhaal van de hele provincie. Wat wil men nalaten aan de volgende generatie en is het erfgoed van de toekomst? Hoe ziet het Flevolandse landschap er in de toekomst uit?

Toekomstig erfgoed volgens de bewoners

Nagele als dorp is een belangrijk erfgoed voor de toekomst, aldus de aanwezigen. ‘Het is een vergeten dorp, die we echt weer op de kaart moeten zetten. Net als Schokland is Nagele een icoon van de provincie, van de wederopbouw na de oorlog.’ Daaraan werd toegevoegd dat dit eigenlijk geldt voor de hele Noordoostpolder. Een icoon van planning en bouwstijlen. ‘Daarin heeft ieder dorp een eigen karakter. Deze unieke historie zouden we veel meer moeten uitventen’. Het Waterloopbos is in 2016 al benoemd tot Rijksmonument, en daarmee formeel ook een van de Flevolandse iconen van de toekomst geworden.

Op de kaart

Aan de hand van een grote kaart van de provincie, zetten de deelnemers hun vlag op de plek waar nu al aan de toekomst van Flevoland wordt gewerkt, en waar het erfgoed van de toekomst te vinden zal zijn. Een van de punten was dat het landschap van de Noordoostpolder met de bedrijfskavels misschien statisch oogt, maar dat er binnen deze kavels veel kansen liggen. ‘De kavels zijn allen op een vergelijkbare manier ingericht en worden omringd met bomen. Daarbinnen, en dus ook binnen de ontwerpuitgangspunten van het begin, is veel ruimte’. Wat de bewoners betreft moet het behoud van de structuur van de Noordoostpolder niet vastgelegd worden in regels, maar zouden ontwikkelingen moeten worden getoetst aan de hand van omschreven kernwaarden en kwaliteiten. ‘Dat maakt maatwerk per initiatief mogelijk, met respect voor de omgeving’. De structuur van de polder is een sterk ontwerp, een kracht. ‘Dit moeten we zeker behouden, met flexibiliteit in de inrichting en gebruik van de erven’.

Bent u voor of tegen?

Aan de hand van stellingen is discussie gevoerd over de richting waarin de provincie zou moeten bewegen. Moet de identiteit, het karakter van Flevoland hetzelfde blijven of veranderen? De bewoners: ‘We moeten onze identiteit behouden, maar daarin is stilstand achteruitgang’. De gemeenschapszin en de ontstaansgeschiedenis zijn belangrijk, ‘maar voor de toekomst moeten we blijven ontwikkelen en innoveren’. ‘De ontwikkeling is dus niet het doortrekken van een lijn uit het verleden, maar ontwikkelen vanuit het nu.’
Is de overheid of zijn de bewoners en ondernemers aan zet, was een andere stelling. Eensgezind is iedereen voor een samenwerking, waarin de overheid een partner is van de bewoners en ondernemers, maar wel met ieder een eigen rol. Initiatieven kunnen van bewoners komen, de overheid kan dan faciliteren. ‘Een voordeel is dat de Noordoostpolder van vroeger af al een hoge organisatiegraad kent. Het 10-dorpen overleg komt hieruit voort. Er was niets, en je moet het samen maken. De overheid lag toen zelfs wel eens dwars met dogmatisch redeneren vanuit de toen nog actuele zuilen, terwijl de bewoners meer samen wilden doen’.

De verdere toekomst: de kracht van samen

Sfeerbeelden en foto’s zijn afrondend gebruikt om een blik in de toekomst te werpen. Zo staat een gekozen VR-bril voor hetgeen er nog niet is, maar wat kan komen: ‘de mogelijkheden zijn onbegrensd’, aldus een bewoner. Futuristische bouw laat zien dat er vooral buiten gebaande paden gedacht moet worden en dat de toekomst er een is met duurzaamheid (energie) en natuur. De kracht van samen wordt misschien wel als belangrijkste aangestipt. ‘We hebben het tot nu toe samen gedaan, en zetten dit in de toekomst voort.’ Het polderlandschap is daarbij een spel van lange lijnen, ruimte, diepte en weidsheid: ‘ik hoop dat we hiervan over 50 jaar nog steeds kunnen genieten’.

Trots als een Pauw

Afsluitend werd een foto van de pauw uitgelicht: ‘Ik ben en blijf trots als een pauw, op onze Noordoostpolder en provincie. Wanneer mensen trots zijn, is men ook intrinsiek gemotiveerd om goede vorm te geven aan de toekomst. Dit geldt voor bewoners, maar ook voor ambtenaren’.