Circulaire Economie
Voor Flevoland ligt in de omschakeling naar een circulaire economie een kans. In 2030 en verder staat Flevoland bekend als de grondstoffenleverancier voor de circulaire economie. Dat gaan we doen op basis van onze kracht: het beste halen uit wat de omgeving ons biedt. Hiervoor verbinden we partijen en ontwikkelen we nieuwe ketens. Dit doen we in het Platform Circulair Flevoland.
Opgave
Met steeds meer mensen op deze aarde en een groeiende welvaart, neemt de vraag naar grondstoffen toe. Op termijn leidt dat tot schaarste van grondstoffen, prijsstijgingen en milieuschade in kwetsbare winningsgebieden. Vanuit dit besef groeit wereldwijd de aandacht voor een economisch systeem waarin zo min mogelijk materialen verloren gaan. Het is urgent: de wegwerpmaatschappij moet plaats maken voor een kringloopsysteem oftewel voor een circulaire economie.
Schakels in de keten
In een circulaire economie worden materialen eindeloos hergebruikt en zijn producten zoveel mogelijk gemaakt van hernieuwbaar materiaal. Dat vraagt om inzet van alle schakels in de keten: van productontwerpers tot ondernemers, van huishoudens tot afvalverwerkers, van agrariërs tot wetenschappers, kortom: van iedereen. Onderlinge samenwerking is cruciaal, want het afval van de ene partij is de grondstof voor de andere. Juist op dat punt kan een provincie vanuit haar schaalgrootte meerwaarde leveren: materiaalstromen in kaart brengen, kansen benutten en partijen verbinden. Geleidelijk ontstaan zo nieuwe producten, diensten en verdienmodellen. Dit is vervolgens interessant voor de zakelijke en financiële dienstverlening. Het gevolg: economische groei, veelzijdige werkgelegenheid en een impuls voor de hogescholen en kennisinstellingen.
Economie van de toekomst
Door circulaire economie als opgave op te pakken, nemen we verantwoordelijkheid voor een wereldwijd vraagstuk en bouwen we tegelijkertijd aan een economie waar we in de toekomst de vruchten van plukken. Kunnen we dat? Absoluut, want Flevoland heeft een kansrijke uitgangspositie daarvoor: de ligging, de ruimtelijke mogelijkheden, de arbeidsmarkt, de innovatiekracht van onze ondernemers, het uitgestrekte landbouwareaal en onze opleidingen en kennisinstellingen. Daar bovenop komt de hands-on mentaliteit van de Flevolanders: we willen dingen maken, bouwen en verbouwen.
Ambitie
In 2030 en verder staat Flevoland bekend als de grondstoffenleverancier voor de circulaire economie. (Rest)stromen uit de landbouw, bedrijven en huishoudens maken we geschikt voor duurzaam (her)gebruik. Groene grondstoffen en gebruikte materialen bewerken we zodanig dat ze snel en gemakkelijk hun weg vinden naar bestaande en nieuwe afzetmarkten; in Flevoland, in Nederland en wereldwijd.
Door nieuwe – circulaire – materialen te maken, heeft de regionale economie een impuls gekregen. De agrarische sector en het bestaande bedrijfsleven profiteren hiervan. Het bewerken van (rest)stromen om te voldoen aan de marktvraag trekt nieuwe bedrijvigheid aan: innovatieve en creatieve bedrijven, adviesbureaus, maakindustrie en logistieke ondersteuning.
Koers
Om de grondstoffenleverancier van de circulaire economie te worden, zetten we twee specifieke lijnen uit: één voor groene grondstoffen en één voor gebruikte materialen. Binnen elke lijn ligt het accent op de behoefte van de markt. Vanuit die behoefte werken we aan het aanbod van rest- en agrarische stromen.
1. Groene grondstoffen
Hierbij richten we ons op zowel de nutriëntenkringloop, om de landbouwgrond vruchtbaar te houden, als het stimuleren van productie van (nieuwe) groene grondstoffen voor chemie, farmacie, energie. Ook kijken we of we grondstoffen kunnen produceren uit afvalwater en biomassa. Op dit terrein lopen vele initiatieven in Flevoland. De uitdaging is om slagvaardig te zijn in de markt: vraag en aanbod op elkaar afstemmen. Dat doen we op basis van analyses en onderzoek, waar we ondernemerskracht en ontwikkelmogelijkheden aan toe voegen. De koers is: al werkende op zoek gaan naar kansen en mogelijkheden. We verkennen dit met het agrarisch bedrijfsleven, de gemeenten, het waterschap en de onderwijs- en kennisinstellingen. We halen alles uit de kast om die kansen te vinden en daadwerkelijk te verzilveren.
2. Gebruikte materialen
We zetten in op materiaalstromen die in Flevoland aanwezig zijn en waaraan behoefte bestaat in de markt. Hierbij sluiten we in eerste instantie aan bij de grote bouw- en verbouwopgave in onze provincie en omliggende regio’s. De vraag naar circulaire bouwmaterialen gaat fors groeien. Onderzoek toont aan dat materialen als beton en cement, hout, metaal en composieten veel omgaan in Flevoland. Dat vormt de basis van waaruit we samen met bedrijven in renovatie, sloop, architectuur, recycling, bouw én hun opdrachtgevers het circulaire bouwen mogelijk maken.
Binnen beide lijnen pakken we steeds meer materiaalstromen op. Elektronisch afval, textiel, kunststoffen, metalen en nieuwe gewassen. Als er kansen liggen vanuit ondernemersperspectief biedt de provincie versterking.
Het goede voorbeeld
We geven als provinciale organisatie het goede voorbeeld: van inkoop tot aanbesteding. Waar mogelijk zetten we zelf de stap naar circulair. Het zijn mogelijkheden waarmee we de vraag stimuleren naar groene grondstoffen en gebruikte materialen en ondernemers stimuleren om circulair te werken.
Hoe verder?
Grondstoffenleverancier worden van de circulaire economie gaat niet vanzelf. De belangrijkste taak is om andere partijen in staat te stellen de kansen te pakken, die de circulaire economie biedt. Samen met gemeenten, bedrijven, organisaties, agrarische sector, kennisinstellingen en inwoners, werken we de lijnen uit in onder meer programma´s. Alleen dan ontwikkelt Flevoland zich tot de grondstoffenleverancier voor de circulaire economie. We gaan onder meer:
- In kaart brengen wat nodig is om de gewenste beweging effectief op gang te brengen en te ondersteunen. Hierbij gaat het ook om middelen en instrumenten. Denk aan onderzoek, regelgeving, experimenteerruimte, financieel instrumentarium, inspiratie, kennis en educatie, werklocaties en logistiek.
- Partijen en schakels in de grondstofketen met elkaar verbinden tot slagvaardige samenwerkingsverbanden.